Авиценна, масло чайного дерева, Avitsenna, maslo chaynogo dereva, 6-7 ml

Масло чайного дерева. Ингредиенты
Oleum Malaleuca Alternifolia.
Характеристики
Масло чайного дерева, иначе известное как «TI» или масло чайного дерева, получают из растения Malaleuca Alternifolia. Натуральное эфирное масло получают из листьев и веточек дерева, а точнее куста (учитывая его небольшие размеры), методом паровой дистилляции. Листья чайного дерева хвойные, а цветки желтоватые или слегка пурпурные. Древовидный кустарник растет в диком виде в заболоченных районах Австралии, а теперь его также выращивают на плантациях. Он был завезен в Европу в 1927 году и быстро признан лекарственным растением. Название растения предполагает «связь» с чаем — его дала команда корабля капитана Кука, но это неверно, потому что когда-то настой из листьев этого дерева был для моряков лишь заменителем настоящего чая. Это был заменитель чайного напитка с аналогичными противоцинготными свойствами.
На протяжении веков аборигены и коренные народы Австралии ценили ценные и разнообразные свойства масла чайного дерева.
Они веками использовали его как лекарство, в основном для дезинфекции инфицированных ран.
Неудивительно, что оно считается маслом с сильнейшими антибактериальными и противовирусными свойствами и обладает противогрибковыми свойствами.
Эффективно останавливает различные инфекционные процессы (горла, рта, дыхательных путей, мочевыводящих путей, влагалища), успешно применяется при простуде и гриппе.
Он защищает от тропических болезней, который применялся уже во время Второй мировой войны. У солдат, сражающихся в тропиках, это масло было в удобных аптечках.
Стоит использовать его в профилактических целях до возникновения инфекции, так как он укрепляет иммунную систему.
Исключительно хорошо справляется с кожными заболеваниями и проблемами.
Он используется для лечения прыщей, гнойничков, бородавок, жирной кожи, стригущего лишая, дерматофитии, молочницы и прыщей.
Это полезное средство для удаления кожных изменений, вызванных наличием грибка Candida albicans.
Очищает и дезинфицирует кожу.
Он полезен, когда он потрескавшийся и шершавый, успокаивает солнечный ожог и благотворно влияет на заживление ран.
Экстракт этого растения является популярным ингредиентом лечебного мыла, зубных паст, дезодорантов и шампуней.
Дополнительное преимущество масла в том, что оно оказывает успокаивающее действие.
Он снимает стресс, связанный, в частности, с. при хирургических вмешательствах снижает беспокойство и даже помогает при истерических припадках.
Его также можно использовать для избавления от паразитов, таких как блохи, вши и даже кишечных паразитов.
Его используют в смесях с маслами: соснового, лавандового, лимона, шалфея или герани.

Olejek z drzewka herbacianego. Składniki/Ingredients
Oleum Malaleuca Alternifolia.
Właściwości
Olejek z drzewka herbacianego inaczej nazywany z drzewka «TI» lub tea tree oil otrzymuje się z rośliny Malaleuca Alternifolia. Naturalny olejek eteryczny produkuje się z liści i małych gałązek drzewa, a właściwie krzewu (biorąc pod uwagę jego małe rozmiary), przy zastosowaniu destylacji parowej. Liście drzewka herbacianego mają iglasty kształt, natomiast kwiaty kolor żółtawy lub lekko fioletowy. Drzewokrzew rośnie dziko w miejscach bagnistych na terenie Australii, a obecnie jest tam również uprawiany na plantacjach. Do Europy został przywieziony w 1927 roku i szybko uznany jako roślina lecznicza. Nazwa rośliny sugeruje «powiązania» z herbatą — została nadana przez załogę statku kapitana Cooka, jednak jest to mylne, ponieważ kiedyś napar z liści tego drzewka tylko zastępował marynarzom prawdziwą herbatę. Był substytutem napoju herbacianego o podobnych właściwościach antyszkorbutowych.
Od wieków Aborygeni, rdzenni mieszkańcy Australii doceniają cenne i różnorodne właściwości olejku z drzewa herbacianego.
Od wieków stosują go jako lekarstwo, głównie do odkażania zainfekowanych ran.
Nic dziwnego, jest uznawany za olejek o najsilniejszych właściwościach antybakteryjnych, antywirusowych i wykazuje działanie przeciwgrzybicze.
Skutecznie zatrzymuje różne procesy infekcyjne (gardła, jamy ustnej, dróg oddechowych, dróg moczowych, pochwy), z powodzeniem jest stosowany przy przeziębieniu i grypie.
Chroni przed chorobami tropikalnymi, co zostało wykorzystane już podczas II wojny światowej. Żołnierze walczący w tropikach mieli ten olejek w swoich podręcznych apteczkach.
Warto go stosować zapobiegawczo, zanim dojdzie do infekcji, ponieważ wzmacnia układ odpornościowy.
Wyjątkowo dobrze radzi sobie z chorobami i problemami skórnymi.
Jest używany do leczenia trądziku, krost, brodawek, tłustej cery, grzybicy międzypalcowej, grzybicy głowy, pleśniawek, wyprysków.
Jest pomocnym środkiem usuwającym zmiany skórne wywołane przez obecność grzyba z gatunku Candida albicans.
Oczyszcza i odkaża skórę.
Jest zbawienny, gdy jest popękana i szorstka, łagodzi oparzenia słoneczne, korzystnie wpływa na zabliźnianie się ran.
Wyciąg z tej rośliny jest popularnym składnikiem mydeł o działaniu leczniczym, past do zębów, dezodorantów, szamponów.
Dodatkową zaletą olejku jest to, że wykazuje działanie uspokajające.
Łagodzi stres związany m. in. z zabiegami chirurgicznymi, niweluje zdenerwowanie, a nawet pomaga przy histerycznych napadach.
Można go również stosować w celu pozbycia się pasożytów, np. pcheł, wszy, czy nawet pasożytów jelit.
Stosuje się go w mieszankach z olejkami: sosnowym, lawendowym, cytrynowym, szałwiowy lub geraniowym.